Het is zover.. Het moment van afscheid nemen van La Plata is aangekomen..
Morgen vertrek ik naar een kamp van AFS in Buenos Aires en vrijdag avond keer ik dan terug naar mijn huisje in België. Deze namiddag zijn mijn vrienden gekomen om afscheid te nemen..
Het was best plezant. Mijn vrienden hebben mij echt supe rveel cadeau gedaan..
Diegene die mij het meeste cadeau hebben gedaan waren mijn vrienden van de guias. Zaterdag had ik de laatste keer guias en daarom was er een afscheidsfeestje voor mij.
Elke afdeling had iets voor mij geknutseld, mijn groep een boekje met foto's en de leiding een video.. Echt super mooi. ZOndag was het vaderdag en aten we voor de laatste keer asado. Daarna gingen we naar Tierra Santa.. Tierra Santa is een park waar ze Jeruzalem hebben nagemaakt en je kan er vanalles bezoeken..
Echt prachtig..
Mijn jaartje zit erop. het was een fantastisch jaar. La Plata is een prachtige stad. Ik heb 2 pracht van families gehad, ik ben naar de scouts gewest (wat mijn beste ervaring was in La Plata). de volleybal en natuurlijk ben ik ook nog eens nr school gegaan.. Ik heb super veel mensen leren kennen die allemaal even lief en vriendelijk zijn.
Ik wens iedereen die volgend jaar voor een jaartje vertrekt (en toevallig mijn blog leest) veel succes.. Maak er het beste van..
Bedankt voor het volgen van blog en de steun vanuit België..
Voor de Argentijnen die mijn blog lezen: TE QUIRO MUCHO Y MUCHAS GRACIAS POR TODO..
Un beso
en tot in Belgie..
xx
dinsdag 23 juni 2009
donderdag 28 mei 2009
Mi cumple
Zaterdag was het zo ver, eindelijk werd ik 19, en zoals bij elke argentijnse verjaardag hoorde er ook bij de mijne een feestje. De vrijdag begon ik met taarten te bakken, ik had mijn vrienden uitgenodigd om bij mij thuis iets te komen eten. Ik had er geen idee van hoeveel taarten ik moest bakken, ik had er dan ook veel te veel gebakken. En dan hadden mijn nichten en Sofie (van Duitsland) mij nog een extra taart cadeau gedaan.. Eten genoeg dus. De zaterdag was ik al vroeg wakker om taarten te bakken, en al snel belden mijn mama en papa om mij een gelukkige verjaardag te wensen, en vanaf dat moment heb ik de hele voormiddag belgische telefoontjes gehad van mijn vrienden. Echt leuk om België ng eens te horen. Ik zag mijn gastfamilie wel al raar kijken want ze begrepen natuurlijk niets van al mijn gsprekken.
Dit zal een van mijn laatste berichtjes worden, aangezien ik binnen een maandje al terug in België ben. Ik ben langs de ene kant wel blij dat ik iedereen terug ga zien, maar ik zie er zeer hard tegen op om alles hier achter te laten, alles waar ik een jaar lang aan gewerkt heb.
Dit zal een van mijn laatste berichtjes worden, aangezien ik binnen een maandje al terug in België ben. Ik ben langs de ene kant wel blij dat ik iedereen terug ga zien, maar ik zie er zeer hard tegen op om alles hier achter te laten, alles waar ik een jaar lang aan gewerkt heb.
woensdag 29 april 2009
April
Ondertussen is er weer al bijna een maandje voorbij en er is weer al vanalles gebeurd. Het school leven begint weeral goed op gang te komen, en de hobby's natuurlijk ook. De school wordt gelukkig af en toe eens onderbroken door een staking of een feestdag. En als we dan school hebben, is er elke dag wel eens een leerkracht afwezig waardoor we een uurtje vrij hebben. De lessen zelf vind ik veel leuker dan vorig jaar, ik kom goed overeen met mijn klas en zit dit jaar in naturales (wetenschappen), in de lessen doen we niet echt veel. We drinken Mate en eten koekjes, en voeren veel klasgesprekken. Gisteren hebben we ons klaslokaal versierd omdat we nu laatste jaars zijn en dat hoort dan ook bij, vanaf nu hebben we dus een personlijk versierd klaslokaal, waardoor het nog gezelliger wordt. De maandag en de vrijdag ga ik na school naar de volleybal, ze hebben onze groep verdeeld in 2 groepen (gelukkig maar, want we waren met een stuk of 30), plus 18 en plus 21.Ik zit in plus 21 met mijn groep van vorig jaar. We zijn vorige week pizza gaan eten met heel mijn groep, tof om eens iets met hen te doen buiten de volleybal, ze zijn echt goeie vriendinnen geworden.
Een stuk of 2 weken geleden ben ik samen met mijn nicht het kinderziekenhuis gaan bezoeken, het is een van de beste ziekenhuizen van Argentinie waar er ook hart- en niertransplantaties worden uitgevoerd. Ik en mijn nicht gaan er vrijwilligerswerk doen. We kregen een rondleiding in het zieknhuis, het is er echt super groot, het was best wel schokkend om al die zieke kindjes te zien. Er liggen kindjes met aids, longproblemen, hondenbeten.. We bezochten ook een meisje van 3 jaar die nog nooit buiten het ziekenhuis was geweest, ze was enkel tot aan de uitgang van het ziekenhuis geweest. Het kindje was zeer ziek, de dokters dachten dat ze nooit haar eerste verjaardag zou kunnen vieren, en nu is ze veel beter. Ik hoop dat ze ooit het ziekenhuis kan verlaten.
Mijn andere vrije tijd hou ik bezig met zwemmen, en natuurlijk de guias (scouts). Op 3 april zijn de activiteiten terug begonnen. Ik heb ondertussen al weer een weekend meegemaakt. Het was een weekend voor de groep van de ouders. Wij hebben hier ook een groep voor de ouders. Die ouders maken dan de vieruurtjes en zo.. En wij moesten meegaan op dit weekend om voor hun kinderen te zorgen. We maakten piza en brood op de parilla (bbq) en we maakten spelletjes voor de kinderen. En we lachend af en toe eens goed met de ouders die een tent moesten op zetten of een spelletje moesten spelen met veel lopen.
Gisteren heb ik nog eens afgesproken met Sofie, Sofie is een meisje van Duitsland dat in februari is toegekomen. Ze woont redelijk ver van mij.. Ze kan echt al goed spaans. Vanaf nu gaan we samen gaan dansen de vrijdag en de woensdag.
Gisterenavond was het dan het verjaardagsfeest van mijn tante en nonkel, een tweeling. Het feest ging door in de pizzeria. Het was weeral een zeer groot feest en zoals de Argentijnse gewoonte met super veel eten..
Jah dat is zo'n beetje wat ik de afgelopen weken allemaal gedaan heb.. Nu nog genieten van mijn laatste 2 maandjes Argentinië. Tot binnen 2 maandjes..
Een stuk of 2 weken geleden ben ik samen met mijn nicht het kinderziekenhuis gaan bezoeken, het is een van de beste ziekenhuizen van Argentinie waar er ook hart- en niertransplantaties worden uitgevoerd. Ik en mijn nicht gaan er vrijwilligerswerk doen. We kregen een rondleiding in het zieknhuis, het is er echt super groot, het was best wel schokkend om al die zieke kindjes te zien. Er liggen kindjes met aids, longproblemen, hondenbeten.. We bezochten ook een meisje van 3 jaar die nog nooit buiten het ziekenhuis was geweest, ze was enkel tot aan de uitgang van het ziekenhuis geweest. Het kindje was zeer ziek, de dokters dachten dat ze nooit haar eerste verjaardag zou kunnen vieren, en nu is ze veel beter. Ik hoop dat ze ooit het ziekenhuis kan verlaten.
Mijn andere vrije tijd hou ik bezig met zwemmen, en natuurlijk de guias (scouts). Op 3 april zijn de activiteiten terug begonnen. Ik heb ondertussen al weer een weekend meegemaakt. Het was een weekend voor de groep van de ouders. Wij hebben hier ook een groep voor de ouders. Die ouders maken dan de vieruurtjes en zo.. En wij moesten meegaan op dit weekend om voor hun kinderen te zorgen. We maakten piza en brood op de parilla (bbq) en we maakten spelletjes voor de kinderen. En we lachend af en toe eens goed met de ouders die een tent moesten op zetten of een spelletje moesten spelen met veel lopen.
Gisteren heb ik nog eens afgesproken met Sofie, Sofie is een meisje van Duitsland dat in februari is toegekomen. Ze woont redelijk ver van mij.. Ze kan echt al goed spaans. Vanaf nu gaan we samen gaan dansen de vrijdag en de woensdag.
Gisterenavond was het dan het verjaardagsfeest van mijn tante en nonkel, een tweeling. Het feest ging door in de pizzeria. Het was weeral een zeer groot feest en zoals de Argentijnse gewoonte met super veel eten..
Jah dat is zo'n beetje wat ik de afgelopen weken allemaal gedaan heb.. Nu nog genieten van mijn laatste 2 maandjes Argentinië. Tot binnen 2 maandjes..
dinsdag 14 april 2009
Semana Santa
Vorige week donderdag en vrijdag hadden we geen school omdat het paasvakantie was.
We zouden normaal gezien met de hele familie naar Quiroga gaan, een boerendorpje in de Provincie Buenos Aires waar mijn opa en oma wonen. Mijn oudste broer, Ramiro, zou met zijn vrienden gaan vissen in Quiroga. Ramiro zou met de kleine auto gaan en wij in de camionette. Ramiro wou al vroeg vertrekken de donderdag morgen, wij zouden rond 10u vertrekken. Mijn gastouders zeiden tegen Ramiro dat het beter was om allemaal samen te rijden, maar ja Ramiro wil nu eenmaal zijn eigen zinnetje altijd doordrijven en vertrok dus om 5u smorgens. Om de kleine auto uit de garage te rijden, moet je eerst de camionette uit rijden en dan de andere auto, Ramiro reed dus voor hij vertrok eerst de camionette uit en daarna de kleine auto en vertrok richting Quiroga. Toen wij wouden vertrekken, konden we de sleutels van de camionette nergens vinden en na een tijdje ontdekten we dat Ramiro ze had meegenomen. Jah Toen we Ramiro belden zat die natuurlijk al bijna in Quiroga en had het niet echt zin dat hij nog zou terugkeren. Ik en mijn zusjes konden mee met mijn tante in de auto, maar mijn ouders en mijn andere broer moesten thuisblijven. Het reisje verliep dus anders dan gepland. Na een lange autorit kwamen we aan in Quiroga, het is er echt super klein en er valt niets te beleven. Het is een dorpje in de midden van de velden. Toen we er toe kwamen, had mijn oma al vanalles voor ons gekookt. Zou wou dat ik al haar artisanale recepten proefde. Ze had alfajores, pastelitos,.. gemaakt, allemaal overheerlijk. De eerste dag hebben we niet zoveel gedaan, ik en mijn zusjes verkenden het dorpje met de fiets (zalig om nog eens te kunnen fietsen), voor de rest van de namiddag dronken we Mate aan de straatkant. Dat is leuk in zo'n klein dorpje, iedereen zit op straat Mate te drinken en praat met iedereen die voorbij komt. In de late namiddag mochten we achterop op de Quad van mijn opa. De dag erna gingen we naar de boerderij van de broer van mijn opa. Die heeft in een grote boerderij een beetje buiten het dorp. De zaterdag maakten we dan paaseitjes, leerde mijn oma mij om dulce de leche te maken en voor de rest reden we nog wat toertjes met de fiets in het dorp. 's Avonds was het dan Folklore feest ten voordele van het ziekenhuis, er kwamen allemaal plaatselijke bands optreden en er kwam een groep van Salta optreden. Het was mooi om te zien. De zondag was het dan Pasen. Heelaas konden we niet zo lang blijven, aangezien we nog naar La PLata moesten terugkeren. We bleven eten bij mijn oma en daarna keerden we huiswaarts.
Het was echt leuk om het dorpje t eleren kennen, ik denk wel dat ik het er niet veel langer dan een week zou volhouden om te wonen. Van 14u-18u is er niemand op straat, dan slaapt iedereen de siesta. En voor de rest is er niets van hobby's te doen.
Gisteren en vandaag ben ik dan terug naar school geweest, deze week is een korte week, morgen en donderdag is er staking. Voor de rest ben ik opnieuw begonnen met scouts, volleybal en zwemmen. Nu ben ik aan het zoeken om vrijwilligers werk te doen, normaal gezien ga ik dat doen in het kinderziekenhuis..
We zouden normaal gezien met de hele familie naar Quiroga gaan, een boerendorpje in de Provincie Buenos Aires waar mijn opa en oma wonen. Mijn oudste broer, Ramiro, zou met zijn vrienden gaan vissen in Quiroga. Ramiro zou met de kleine auto gaan en wij in de camionette. Ramiro wou al vroeg vertrekken de donderdag morgen, wij zouden rond 10u vertrekken. Mijn gastouders zeiden tegen Ramiro dat het beter was om allemaal samen te rijden, maar ja Ramiro wil nu eenmaal zijn eigen zinnetje altijd doordrijven en vertrok dus om 5u smorgens. Om de kleine auto uit de garage te rijden, moet je eerst de camionette uit rijden en dan de andere auto, Ramiro reed dus voor hij vertrok eerst de camionette uit en daarna de kleine auto en vertrok richting Quiroga. Toen wij wouden vertrekken, konden we de sleutels van de camionette nergens vinden en na een tijdje ontdekten we dat Ramiro ze had meegenomen. Jah Toen we Ramiro belden zat die natuurlijk al bijna in Quiroga en had het niet echt zin dat hij nog zou terugkeren. Ik en mijn zusjes konden mee met mijn tante in de auto, maar mijn ouders en mijn andere broer moesten thuisblijven. Het reisje verliep dus anders dan gepland. Na een lange autorit kwamen we aan in Quiroga, het is er echt super klein en er valt niets te beleven. Het is een dorpje in de midden van de velden. Toen we er toe kwamen, had mijn oma al vanalles voor ons gekookt. Zou wou dat ik al haar artisanale recepten proefde. Ze had alfajores, pastelitos,.. gemaakt, allemaal overheerlijk. De eerste dag hebben we niet zoveel gedaan, ik en mijn zusjes verkenden het dorpje met de fiets (zalig om nog eens te kunnen fietsen), voor de rest van de namiddag dronken we Mate aan de straatkant. Dat is leuk in zo'n klein dorpje, iedereen zit op straat Mate te drinken en praat met iedereen die voorbij komt. In de late namiddag mochten we achterop op de Quad van mijn opa. De dag erna gingen we naar de boerderij van de broer van mijn opa. Die heeft in een grote boerderij een beetje buiten het dorp. De zaterdag maakten we dan paaseitjes, leerde mijn oma mij om dulce de leche te maken en voor de rest reden we nog wat toertjes met de fiets in het dorp. 's Avonds was het dan Folklore feest ten voordele van het ziekenhuis, er kwamen allemaal plaatselijke bands optreden en er kwam een groep van Salta optreden. Het was mooi om te zien. De zondag was het dan Pasen. Heelaas konden we niet zo lang blijven, aangezien we nog naar La PLata moesten terugkeren. We bleven eten bij mijn oma en daarna keerden we huiswaarts.
Het was echt leuk om het dorpje t eleren kennen, ik denk wel dat ik het er niet veel langer dan een week zou volhouden om te wonen. Van 14u-18u is er niemand op straat, dan slaapt iedereen de siesta. En voor de rest is er niets van hobby's te doen.
Gisteren en vandaag ben ik dan terug naar school geweest, deze week is een korte week, morgen en donderdag is er staking. Voor de rest ben ik opnieuw begonnen met scouts, volleybal en zwemmen. Nu ben ik aan het zoeken om vrijwilligers werk te doen, normaal gezien ga ik dat doen in het kinderziekenhuis..
zondag 15 maart 2009
Bij Jade op Bezoek
Op zaterdag 28 februari vertrok ik naar Ushuaia. Mijn ouders gingen net dit weekend naar de zee gaan, en vertrokken al de vrijdag. Ik ging dus samen met Rocio, de vriendin van mijn broer een nachtje bij mijn tante slapen. En mijn tante zou mij dan de dag erna naar de luchthaven brengen.
Het was zeer plezant bij mijn tante thuis. Rond 23u vertrokken we dan naar de pizeria. Mijn andere tantes en nonkels hebben een pizeria. Daar gingen we dus gaan eten. Mijn nicht , Agostina was daar ook. Het was echt gezellig. De volgende morgen was het vroeg opstaan om te vertrekken naar de luchthaven. Ik ben met het vliegtuig naar Ushuaia geweest omdat Ushuaia 'vrij' ver is. Het is zo'n 3000 km van hier. Op het vliegtuig zat het vol van de toeristen. Dan merkte ik echt het verschil tussen mij en de echte toeristen. In Ushuaia stond Jade mij op te wachten, super leuk om haar terug te zien. (andere belgse AFSers zie ik hier nu eenmaal niet zo veel) De zaterdag namiddag gingen we dan eventjes naar het centrum, Ushuaia is echt klein, wel mooi. Je ziet wel dat het het einde van de wereld is.
Veel wolken, veel regen,.. 's Avonds was het een verjaardagsfeestje van een nichtje van Jade.
Jah verjaardagsfeestje, het was een beetje overdreven. Het was een asado voor een meisje die één jaar was geworden. Het leek wel een beetje op een trouwfeest. Ik begrijp dat toch niet zo goed dat de mensen zo'n groot feest organiseren als ze al krap bij kas zitten. Jah dat is nu eenmaal de Argentijnse mentaliteit denk ik, niet willen onderdoen voor de rest.
De zondag zijn we dan op uitstap geweest met de familie van Jade. We zijn Tolhuin gaan bezoeken, een klein boerendorpje op 1 uurtje rijden van Ushuaia.
De rit naar Tolhuin was echt super mooi. Onderweg zijn we gestopt om een korte wandeling te doen. En tijdens onze wandeling sneeuwde het, echt zot, sneeuw in de zomer.. Ik wil mij niet voorstellen hoe koud het er in de winter is. In Tolhuin zijn we empanadas gaan eten in een super lekkere bakkerij. Daarna keerden we terug richting Ushuaia. Op de terugweg gingen we naar Estancia Harberton. Een Estancia is een soort van Boerderij, de meeste rond Ushuaia zijn al gesloten, maar Harberton is dus nog open als toeristische attractie.
Maandag was de topdag. Dan ging ik op een boottocht op het beagle-kanaal.
We waren nog maar net vertrokken of iedereen kwam al op het dek staan en was naar iets aan het kijken, ik verstond het niet zo goed. PLots hoorde ik iedereen roepen: 'Una Ballena..' , er was dus een walvis. Normaal gezien zitten die er nooit. Maar deze was dus verdwaald geraakt en raakte niet meer terug naar de oceaan. Ik heb dus een walvis gezien.. Jade zei tegen mij dat zij speciaal 2000 km was gereden om walvissen te zien en dat ik één keer op bezoek kwam en een walvis zag. Jah geluk hebben.. De rest van de boottocht verliep normaal. We passeerden eerst de meest zuidelijke vuurtoren vanm de wereld, daarna eilanden met vogels en zeeleeuwen.
En tenslotte het eiland met de Pinguins. Super mooi allemaal.
Na de boottocht heb ik het museum van de gevangenis in Ushuaia bezocht. Ushuaia is eigenlijk ontstaan rond een gevangenis.
De dinsdag gingen ik en Jade een wandeling doen dicht bij Playa larga. Van daaruit kan je wandelen tot aan Estancia Tunel. Estancia Tunel is gesloten voor het publiek. Gedurende de hele wandeling hadden we mooi uitzicht op het Beagle Canal. Na de wandeling hebben ik en Jade vogelnestjes gekookt voor de familie van Jade. Ze vonden het super lekker. Ons dessert was rijsttaart, deze was misschien net iets minder gelukt, maar toch vonden ze de taart lekker.
Mijn laatste dag in het Ushuaia gingen we met de papa van Jade naar het Nationale park. Florence en Vera gingen ook mee. Florence is van Zwitserland en is ook met AFS in Ushuaia, Vera is van Finland en is met WFU in Ushuaia. Na het bezoek aan het Park Nacional gingen we naar Tante Sara om een lekker stukje taart te eten.
Zo zat mijn weekje Ushuaia ervrij snel op. Na mijn weekje Ushuaia ben ik op bezoek geweest in Rio Gallegos bij vrienden van mijn ouders. Het was een echt vriendelijke familie. In Rio Gallegos is niet zoveel te doen. De familie heeft mij wel Cordero Patagonico laten proeven, varken van Patagonië. Echt super lekker. Mijn laatste dag bij die familie heb ik dan kennis gemaakt met Emily van de VS. Een meisje van de VS die daar net was toegekomen.
Best wel raar dat die niets van spaans kon enzo. Dan zie je echt dat je in 6 maand super veel geleerd hebt.
Enzo was het alweer tijd omn naar huis te gaan.
Dat was mijn laatste reisje.
Nu nog genieten van La PLata.
Morgen begin ik terug met school. Dan zal alles wel terug zijn normale gangetje gaan..
Tot de volgende..
Het was zeer plezant bij mijn tante thuis. Rond 23u vertrokken we dan naar de pizeria. Mijn andere tantes en nonkels hebben een pizeria. Daar gingen we dus gaan eten. Mijn nicht , Agostina was daar ook. Het was echt gezellig. De volgende morgen was het vroeg opstaan om te vertrekken naar de luchthaven. Ik ben met het vliegtuig naar Ushuaia geweest omdat Ushuaia 'vrij' ver is. Het is zo'n 3000 km van hier. Op het vliegtuig zat het vol van de toeristen. Dan merkte ik echt het verschil tussen mij en de echte toeristen. In Ushuaia stond Jade mij op te wachten, super leuk om haar terug te zien. (andere belgse AFSers zie ik hier nu eenmaal niet zo veel) De zaterdag namiddag gingen we dan eventjes naar het centrum, Ushuaia is echt klein, wel mooi. Je ziet wel dat het het einde van de wereld is.
Veel wolken, veel regen,.. 's Avonds was het een verjaardagsfeestje van een nichtje van Jade.
Jah verjaardagsfeestje, het was een beetje overdreven. Het was een asado voor een meisje die één jaar was geworden. Het leek wel een beetje op een trouwfeest. Ik begrijp dat toch niet zo goed dat de mensen zo'n groot feest organiseren als ze al krap bij kas zitten. Jah dat is nu eenmaal de Argentijnse mentaliteit denk ik, niet willen onderdoen voor de rest.
De zondag zijn we dan op uitstap geweest met de familie van Jade. We zijn Tolhuin gaan bezoeken, een klein boerendorpje op 1 uurtje rijden van Ushuaia.
De rit naar Tolhuin was echt super mooi. Onderweg zijn we gestopt om een korte wandeling te doen. En tijdens onze wandeling sneeuwde het, echt zot, sneeuw in de zomer.. Ik wil mij niet voorstellen hoe koud het er in de winter is. In Tolhuin zijn we empanadas gaan eten in een super lekkere bakkerij. Daarna keerden we terug richting Ushuaia. Op de terugweg gingen we naar Estancia Harberton. Een Estancia is een soort van Boerderij, de meeste rond Ushuaia zijn al gesloten, maar Harberton is dus nog open als toeristische attractie.
Maandag was de topdag. Dan ging ik op een boottocht op het beagle-kanaal.
We waren nog maar net vertrokken of iedereen kwam al op het dek staan en was naar iets aan het kijken, ik verstond het niet zo goed. PLots hoorde ik iedereen roepen: 'Una Ballena..' , er was dus een walvis. Normaal gezien zitten die er nooit. Maar deze was dus verdwaald geraakt en raakte niet meer terug naar de oceaan. Ik heb dus een walvis gezien.. Jade zei tegen mij dat zij speciaal 2000 km was gereden om walvissen te zien en dat ik één keer op bezoek kwam en een walvis zag. Jah geluk hebben.. De rest van de boottocht verliep normaal. We passeerden eerst de meest zuidelijke vuurtoren vanm de wereld, daarna eilanden met vogels en zeeleeuwen.
En tenslotte het eiland met de Pinguins. Super mooi allemaal.
Na de boottocht heb ik het museum van de gevangenis in Ushuaia bezocht. Ushuaia is eigenlijk ontstaan rond een gevangenis.
De dinsdag gingen ik en Jade een wandeling doen dicht bij Playa larga. Van daaruit kan je wandelen tot aan Estancia Tunel. Estancia Tunel is gesloten voor het publiek. Gedurende de hele wandeling hadden we mooi uitzicht op het Beagle Canal. Na de wandeling hebben ik en Jade vogelnestjes gekookt voor de familie van Jade. Ze vonden het super lekker. Ons dessert was rijsttaart, deze was misschien net iets minder gelukt, maar toch vonden ze de taart lekker.
Mijn laatste dag in het Ushuaia gingen we met de papa van Jade naar het Nationale park. Florence en Vera gingen ook mee. Florence is van Zwitserland en is ook met AFS in Ushuaia, Vera is van Finland en is met WFU in Ushuaia. Na het bezoek aan het Park Nacional gingen we naar Tante Sara om een lekker stukje taart te eten.
Zo zat mijn weekje Ushuaia ervrij snel op. Na mijn weekje Ushuaia ben ik op bezoek geweest in Rio Gallegos bij vrienden van mijn ouders. Het was een echt vriendelijke familie. In Rio Gallegos is niet zoveel te doen. De familie heeft mij wel Cordero Patagonico laten proeven, varken van Patagonië. Echt super lekker. Mijn laatste dag bij die familie heb ik dan kennis gemaakt met Emily van de VS. Een meisje van de VS die daar net was toegekomen.
Best wel raar dat die niets van spaans kon enzo. Dan zie je echt dat je in 6 maand super veel geleerd hebt.
Enzo was het alweer tijd omn naar huis te gaan.
Dat was mijn laatste reisje.
Nu nog genieten van La PLata.
Morgen begin ik terug met school. Dan zal alles wel terug zijn normale gangetje gaan..
Tot de volgende..
zondag 22 februari 2009
Al mijn foto's staan op http://picasaweb.google.com/RuthinArgentinie
Ik heb er ook de foto's van kerstmis en nieuwjaar opgezet.
De foto's van toen Ynske, Myrthe en Eline kwamen en de foto's van Esquel.
Als je een uitgebreid verslag wil lezen over Ynske, Myrthe en Eline die op bezoek komen zie http://ynskeinparaguay.blogspot.com
Tot later..
Ik heb er ook de foto's van kerstmis en nieuwjaar opgezet.
De foto's van toen Ynske, Myrthe en Eline kwamen en de foto's van Esquel.
Als je een uitgebreid verslag wil lezen over Ynske, Myrthe en Eline die op bezoek komen zie http://ynskeinparaguay.blogspot.com
Tot later..
Esquel
Ik ben nu al een weekje terug van mijn reis naar het Zuiden.
Samen met Alexandra, een meisje van Duitsland die in Buenos Aires woont, zijn we naar het huis van een meisje van de Filipijnen geweest die we kenden van het beginkamp in Buenos Aires.
Het was echt een fantastische reis. We vertrokken vrijdag 6 februari. En na 26 busuren kwamen we aan in Esquel. Gelukkig was het laatste deel met de bus echt een prachtig landschap. We passeerden met de bus Bariloche en El Bolson.
Om alles simpel te houden zal ik jullie ons reisschema noteren.
- zaterdag 7 februari:
Met de bus passeren we Bariloche, prachtig landschap met veel meren.
Naar Bariloche gaan de laatste jaars op eindejaarsreis.
Aankomst in Esquel en kennismaking met de familie van Anna (het meisje van de Filipijnen)
- Zondag 8 februari:
Eerste kennismaking met Parque de los Alerces, het nationale park dat op 30 km van Esquel ligt, de familie van Anna had ons er naar toe meegenomen. We maakten een wandeling naar Puerto Limonao. Waar we direct kennis konden maken met prachtige uitzichten.
Het was er echt super mooi en je kon gewoon van het water uit de meren drinken. Op de wandeling kwamen we ook veel vogels tegen. Het is echt de eerste keer dat ik zo'n mooie landschappen heb gezien.
- Maandag 9 februari:
We gingen opnieuw naar het park om deze keer in de voormiddag naar een uitzichtplaats te wandelen en op die wandeling kwamen we historische schilderijen tegen.
In de namiddag wandelden we naar Lago Largo en de wandeling was echt supe rlang en bergop.
Gelukkig toen we boven kwamen was het er prachtig. We wandelen er naar toe met de broer van Anna, Luciano. Hij heeft ons echt naar overal meegenomen.
- Dinsdag 10 februari:
Een topdag. Ik en Alexandra deden een boottocht op een van de meren. Luciano en Anna hadden dat al gedaan en bleven dus wachten op ons op het strand. Met de boot gingen we naar een bos met Alerces. Alerces zijn een speciaal soort bomen die enkel daar groeien.
Het is er echt prachtig. En vandaaruit konden we een meer zien die echt groen was.
na de bootocht gingen we nog wandelen naar Lago verde (het groene meer) en daarna keerden we terug naar Esquel.
- Woensdag 11 februari:
Een rustig dagje aan Lago futalaufken in het natinoale park. (het water was wel veel te koud om
te zwemmen) jah ik ben nu eenmaal gewend aan het weer in La Plata.
's Avonds mochten we gaan eten bij een Oostenrijker die in Esquel woont, er was juist een vriendin van hemn op zoek. Ze hadden echt lekker gekookt. Alleen het gezelschap was net iets minder, ze waren er echt van overtuigd dat Oostenrijk het beste land was en het mooiste.
-Donderdag 12 februari:
's Morgens met la Trochita. La Trochita is een oude stoomtrein.
Je kan er een ritje maken van Esquel naar Nahuel Pan. Nahuel Pan is een oud inheems dorpje, waar je allemaal dingen kan kopen en waar er ook een museum is.
In de namiddag gingen we naar Trevelin. Trevelin is een dorpje dat naast Esquel ligt.
Het is er echt gezellig. In Trevelin woont een meisje van Groenland. We zijn haar eerst gaan opzoeken en dan erna zijn we samen een thee gaan drinken in Nain Maggy. Het is geen gewoon thee huis, het is van de galesen. En ze geven echt super lekkere taarten enzo.
Daarna zijn we nog een mate gaan drinken op het pleintje.
's Avonds zijn we dan bij de oma van Anna gaan slapen, die heeft een klein bungalowtje naast haar huis en daar mochten we slapen voor een nacht omdat er toevallig geen toeristen waren.
-Vrijdag 13 februari:
Rustig dagje, souvenirtjes gaan kopen.
En een ijsje gaan eten. 's Avonds verjaardagsfeest van de papa van Anna.
Eens een heel ander verjaardag feest dan in La Plata. Daar is het de traditie dat de persoon die jarig is met zijn hoofd in de taart wordt geduwd. Best wel grappig.
-Zaterdag 14 februrari:
Beklimming van La Hoya. We gingen met een skilift naar boven en daarna wandelden we naar beneden.
's Avonds gingen we slapen in het huis van het hoofd van AFS. De familie van Anna vertrok naar El Calafate op reis.
Het hoofd van AFS van Esquel is echt een super vriendelijke.
En dan zondag keerden we terug naar huis. En na 25 busuren kwamen we terug aan in het warme La Plata.
De afgelopen week ben ik terug gestart met zwemmen. Nu gaan mijn zusjes en mijn broer ook mee, echt leuk.
Deze week ga ik terug beginnen met volleybal. Ik ben echt blij dat alles opnieuw aan het beginnen is. Ik ben de vakantie een beetje beu. Ik denk echt dat ik super blij ga zijn als ik terug school heb.
Zaterdag vertrek ik op mijn laatste reisje denk ik. Ik ga Jade bezoeken in Ushuaia en daarna naar El Calafate.
Samen met Alexandra, een meisje van Duitsland die in Buenos Aires woont, zijn we naar het huis van een meisje van de Filipijnen geweest die we kenden van het beginkamp in Buenos Aires.
Het was echt een fantastische reis. We vertrokken vrijdag 6 februari. En na 26 busuren kwamen we aan in Esquel. Gelukkig was het laatste deel met de bus echt een prachtig landschap. We passeerden met de bus Bariloche en El Bolson.
Om alles simpel te houden zal ik jullie ons reisschema noteren.
- zaterdag 7 februari:
Met de bus passeren we Bariloche, prachtig landschap met veel meren.
Naar Bariloche gaan de laatste jaars op eindejaarsreis.
Aankomst in Esquel en kennismaking met de familie van Anna (het meisje van de Filipijnen)
- Zondag 8 februari:
Eerste kennismaking met Parque de los Alerces, het nationale park dat op 30 km van Esquel ligt, de familie van Anna had ons er naar toe meegenomen. We maakten een wandeling naar Puerto Limonao. Waar we direct kennis konden maken met prachtige uitzichten.
Het was er echt super mooi en je kon gewoon van het water uit de meren drinken. Op de wandeling kwamen we ook veel vogels tegen. Het is echt de eerste keer dat ik zo'n mooie landschappen heb gezien.
- Maandag 9 februari:
We gingen opnieuw naar het park om deze keer in de voormiddag naar een uitzichtplaats te wandelen en op die wandeling kwamen we historische schilderijen tegen.
In de namiddag wandelden we naar Lago Largo en de wandeling was echt supe rlang en bergop.
Gelukkig toen we boven kwamen was het er prachtig. We wandelen er naar toe met de broer van Anna, Luciano. Hij heeft ons echt naar overal meegenomen.
- Dinsdag 10 februari:
Een topdag. Ik en Alexandra deden een boottocht op een van de meren. Luciano en Anna hadden dat al gedaan en bleven dus wachten op ons op het strand. Met de boot gingen we naar een bos met Alerces. Alerces zijn een speciaal soort bomen die enkel daar groeien.
Het is er echt prachtig. En vandaaruit konden we een meer zien die echt groen was.
na de bootocht gingen we nog wandelen naar Lago verde (het groene meer) en daarna keerden we terug naar Esquel.
- Woensdag 11 februari:
Een rustig dagje aan Lago futalaufken in het natinoale park. (het water was wel veel te koud om
te zwemmen) jah ik ben nu eenmaal gewend aan het weer in La Plata.
's Avonds mochten we gaan eten bij een Oostenrijker die in Esquel woont, er was juist een vriendin van hemn op zoek. Ze hadden echt lekker gekookt. Alleen het gezelschap was net iets minder, ze waren er echt van overtuigd dat Oostenrijk het beste land was en het mooiste.
-Donderdag 12 februari:
's Morgens met la Trochita. La Trochita is een oude stoomtrein.
Je kan er een ritje maken van Esquel naar Nahuel Pan. Nahuel Pan is een oud inheems dorpje, waar je allemaal dingen kan kopen en waar er ook een museum is.
In de namiddag gingen we naar Trevelin. Trevelin is een dorpje dat naast Esquel ligt.
Het is er echt gezellig. In Trevelin woont een meisje van Groenland. We zijn haar eerst gaan opzoeken en dan erna zijn we samen een thee gaan drinken in Nain Maggy. Het is geen gewoon thee huis, het is van de galesen. En ze geven echt super lekkere taarten enzo.
Daarna zijn we nog een mate gaan drinken op het pleintje.
's Avonds zijn we dan bij de oma van Anna gaan slapen, die heeft een klein bungalowtje naast haar huis en daar mochten we slapen voor een nacht omdat er toevallig geen toeristen waren.
-Vrijdag 13 februari:
Rustig dagje, souvenirtjes gaan kopen.
En een ijsje gaan eten. 's Avonds verjaardagsfeest van de papa van Anna.
Eens een heel ander verjaardag feest dan in La Plata. Daar is het de traditie dat de persoon die jarig is met zijn hoofd in de taart wordt geduwd. Best wel grappig.
-Zaterdag 14 februrari:
Beklimming van La Hoya. We gingen met een skilift naar boven en daarna wandelden we naar beneden.
's Avonds gingen we slapen in het huis van het hoofd van AFS. De familie van Anna vertrok naar El Calafate op reis.
Het hoofd van AFS van Esquel is echt een super vriendelijke.
En dan zondag keerden we terug naar huis. En na 25 busuren kwamen we terug aan in het warme La Plata.
De afgelopen week ben ik terug gestart met zwemmen. Nu gaan mijn zusjes en mijn broer ook mee, echt leuk.
Deze week ga ik terug beginnen met volleybal. Ik ben echt blij dat alles opnieuw aan het beginnen is. Ik ben de vakantie een beetje beu. Ik denk echt dat ik super blij ga zijn als ik terug school heb.
Zaterdag vertrek ik op mijn laatste reisje denk ik. Ik ga Jade bezoeken in Ushuaia en daarna naar El Calafate.
woensdag 4 februari 2009
Florianopolis
Het is alweer een tijdje geleden dat ik op mijn blog heb geschreven.
Ik heb een drukke maand achter de rug.
Op 10 januari ben ik vertrokken met mijn familie naar Brazilië. De dag ervoor was het afscheidsfeestje van Pigi. Pigi is het meisje van Thailand dat in La Plata woonde, zij was toegekomen in februari vorig jaar, voor haar was het dus al tijd om naar huis te keren.
Na het feestje ben ik dan vertrokken op reis. De autorit was lastig. Het was ongeveer 1800 km rijden. De eerste dag reden we tot een beetje over de grens met Brazilië. Aan de grens moesten we zeker 2u staan aanschuiven. Daarna reden we nog een uurtje of 2 verder en kwamen we aan in Santo Angelo, een stadje met ruines van de Jezuïten, best wel mooi.
De dag erna verliep een beetje anders dan gepland. Toen we wouden vertrekken, ontdekten we dat we een platte band hadden. Gelukkig raakte alles snel opgelost en konden we vertrekken richting Florianopolis. We hadden niets gereserveerd op voorhand, en moesten dus nog zoeken naar een huisje. Aangezien het al redelijk laat 's avonds was, besloten we een nachtje op hotel te slapen. Het was echt een zeer mooi hotel. Het waren allemaal kleine chalets en er was een zwembad, er waren avonturen parcours,.. Jammer genoeg was het maar voor 1 nachtje.
De volgende dag hadden we al snel een huisje gevonden, we verbleven in Barra da Lagoa. Het huisje was wel maar voor 5 dagen omdat het huisje vrij klein was, daarna moesten we veranderen naar een groter huisje. De eerste dagen zagen er een beetje hetzelfde uit, 's morgens ging ik met mijn mama gaan wandelen, daarna ontbijt, daarna naar het strand,..
Er waren echt veel Argentijnen. Er was ook een collega van mijn mama, zo hadden we al snel contact met al de Argentijnen.
Het weer was wel niet zo goed, rond 16u begon het bijna elke dag te regenen. Ik vond dat niet zo erg, het is echt warm in Brazilië om een hele dag op het strand te zitten.
Er waren ook dagen dat het de hele dag regende, dan deden we een uitstapje. Zo gingen we een dagje naar het centrum van Florianopolis, dat vrij historisch is voor hier, zo gingen we een dagje naar de stranden van het noorden van het eiland. Een van de dorpjes in het noorden noemt Jurere Internacional. Dat is echt een super sjieke buurt. Toen we er rondreden had ik echt het gevoel in California te rijden. Er was echt niets Braziliaans aan.
Een van de tofste dagen vond ik toen we op het meer een boottochtje gingen maken. We gingen naar een dorpje dat enkel bereikbaar was met de boot. Dichtbij dat dorpje waren er kleine watervallen, best wel mooi.
We zijn ook een namiddag naar een schildpadden reservaat geweest, dat is een soort zoo voor de schildpadden met uitleg enzo.
Brazilië is echt totaal anders dan Argentinië, al denk ik dat ik enkel de mooie kant van Brazilië heb gezien, Florianopolis is immers het rijkste eiland van Brazilië.
Ik heb er ook nieuwe dingen gegeten, zoals empanadas met scampi's. (super lekker) Eindelijk heb ik weer eens een beetje vis gegeten, dat mis ik hier wel.
De reis ging echt super snel voorbij. Op de terugweg zijn we gestopt in Yapeyu. Dat is een dorpje in de provincie Corientes waar San Martin is geboren. Er zijn ruïnes van de Jezuïten terug te vinden en een museum over San Martin.
En zo zat de reis met mijn familie er al weer op.
Gelukkig kwamen Myrthe, Eline en Ynske de dag erna al op bezoek.
Ze wonen voor een jaar met AFS in Paraguay en kwamen op reis naar Argentinië.
Ynske heeft bij mij thuis gelogeerd en Myrthe en Eline bij Ivana (mijn vorige gastmoeder)
Het was echt een super leuke week, we hebben vanalles gedaan.
De eerste dag toen ze toekwamen zijn we naar Melisa thuis geweest, het was de verjaardag van Juliana, de zus van Melisa, en zo konden ze ook eens kennismaken met de familie Capano.
De dag erna heb ik hen dan La Plata laten zien. We hebben de kathedraal bezocht, het centrum,..
De volgende dag gingen we mee mijn papa naar Buenos Aires. We hebben er de hele dag vanalles bezocht. 's Avonds was het verjaardagsfeestje van mijn mama. En was er een typisch Argentijnse asado.
De vrjidag was het slecht weer, en Myrthe was een beetje ziekjes dus zijn we maar de hele dag bij Ivana thuis gebleven. We hebben er naar de films van Che Guevara gekeken en hebben we zeer veel bijgeleerd.
De zaterdag zijn we dan opnieuw naar het centrum gegaan en hebben we het museum bezocht en daarna de beroemde winkels van La Plata. 's avonds hebben we dan ons eigen eten gekookt, scampi's natuurlijk.
De zondag was het een marktje op Plaza Italia. Er was ook volksmuziek enzo.
De maandag zijn we dan voor de 2de keer naar Buenos Aires geweest. Deze keer hebben we dan La Boca bezocht. La Boca is een wijk van immigranten waar de huisjes allemaal kleuren hebben.
De laatste dag zijn we dan nog eens naar de kathedraal geweest en hebben we nog een beetje rond gedoold in het bos van La Plata op zoek naar de sterrenwacht.
De week ging echt veel te snel voorbij. Vanmorgen zijn ze alweer vertrokken naar Paraguay.
Ik denk wel dat ze het leuk vonden, ik denk dat ze het gevoel hadden in Spanje te zijn. Jah Argentinië is nu eenmaal westers langs de ene kant. Ze hebben zelf een carrefour. Maar langs de andere kant is er ook zeer veel armoede.
Ik heb een drukke maand achter de rug.
Op 10 januari ben ik vertrokken met mijn familie naar Brazilië. De dag ervoor was het afscheidsfeestje van Pigi. Pigi is het meisje van Thailand dat in La Plata woonde, zij was toegekomen in februari vorig jaar, voor haar was het dus al tijd om naar huis te keren.
Na het feestje ben ik dan vertrokken op reis. De autorit was lastig. Het was ongeveer 1800 km rijden. De eerste dag reden we tot een beetje over de grens met Brazilië. Aan de grens moesten we zeker 2u staan aanschuiven. Daarna reden we nog een uurtje of 2 verder en kwamen we aan in Santo Angelo, een stadje met ruines van de Jezuïten, best wel mooi.
De dag erna verliep een beetje anders dan gepland. Toen we wouden vertrekken, ontdekten we dat we een platte band hadden. Gelukkig raakte alles snel opgelost en konden we vertrekken richting Florianopolis. We hadden niets gereserveerd op voorhand, en moesten dus nog zoeken naar een huisje. Aangezien het al redelijk laat 's avonds was, besloten we een nachtje op hotel te slapen. Het was echt een zeer mooi hotel. Het waren allemaal kleine chalets en er was een zwembad, er waren avonturen parcours,.. Jammer genoeg was het maar voor 1 nachtje.
De volgende dag hadden we al snel een huisje gevonden, we verbleven in Barra da Lagoa. Het huisje was wel maar voor 5 dagen omdat het huisje vrij klein was, daarna moesten we veranderen naar een groter huisje. De eerste dagen zagen er een beetje hetzelfde uit, 's morgens ging ik met mijn mama gaan wandelen, daarna ontbijt, daarna naar het strand,..
Er waren echt veel Argentijnen. Er was ook een collega van mijn mama, zo hadden we al snel contact met al de Argentijnen.
Het weer was wel niet zo goed, rond 16u begon het bijna elke dag te regenen. Ik vond dat niet zo erg, het is echt warm in Brazilië om een hele dag op het strand te zitten.
Er waren ook dagen dat het de hele dag regende, dan deden we een uitstapje. Zo gingen we een dagje naar het centrum van Florianopolis, dat vrij historisch is voor hier, zo gingen we een dagje naar de stranden van het noorden van het eiland. Een van de dorpjes in het noorden noemt Jurere Internacional. Dat is echt een super sjieke buurt. Toen we er rondreden had ik echt het gevoel in California te rijden. Er was echt niets Braziliaans aan.
Een van de tofste dagen vond ik toen we op het meer een boottochtje gingen maken. We gingen naar een dorpje dat enkel bereikbaar was met de boot. Dichtbij dat dorpje waren er kleine watervallen, best wel mooi.
We zijn ook een namiddag naar een schildpadden reservaat geweest, dat is een soort zoo voor de schildpadden met uitleg enzo.
Brazilië is echt totaal anders dan Argentinië, al denk ik dat ik enkel de mooie kant van Brazilië heb gezien, Florianopolis is immers het rijkste eiland van Brazilië.
Ik heb er ook nieuwe dingen gegeten, zoals empanadas met scampi's. (super lekker) Eindelijk heb ik weer eens een beetje vis gegeten, dat mis ik hier wel.
De reis ging echt super snel voorbij. Op de terugweg zijn we gestopt in Yapeyu. Dat is een dorpje in de provincie Corientes waar San Martin is geboren. Er zijn ruïnes van de Jezuïten terug te vinden en een museum over San Martin.
En zo zat de reis met mijn familie er al weer op.
Gelukkig kwamen Myrthe, Eline en Ynske de dag erna al op bezoek.
Ze wonen voor een jaar met AFS in Paraguay en kwamen op reis naar Argentinië.
Ynske heeft bij mij thuis gelogeerd en Myrthe en Eline bij Ivana (mijn vorige gastmoeder)
Het was echt een super leuke week, we hebben vanalles gedaan.
De eerste dag toen ze toekwamen zijn we naar Melisa thuis geweest, het was de verjaardag van Juliana, de zus van Melisa, en zo konden ze ook eens kennismaken met de familie Capano.
De dag erna heb ik hen dan La Plata laten zien. We hebben de kathedraal bezocht, het centrum,..
De volgende dag gingen we mee mijn papa naar Buenos Aires. We hebben er de hele dag vanalles bezocht. 's Avonds was het verjaardagsfeestje van mijn mama. En was er een typisch Argentijnse asado.
De vrjidag was het slecht weer, en Myrthe was een beetje ziekjes dus zijn we maar de hele dag bij Ivana thuis gebleven. We hebben er naar de films van Che Guevara gekeken en hebben we zeer veel bijgeleerd.
De zaterdag zijn we dan opnieuw naar het centrum gegaan en hebben we het museum bezocht en daarna de beroemde winkels van La Plata. 's avonds hebben we dan ons eigen eten gekookt, scampi's natuurlijk.
De zondag was het een marktje op Plaza Italia. Er was ook volksmuziek enzo.
De maandag zijn we dan voor de 2de keer naar Buenos Aires geweest. Deze keer hebben we dan La Boca bezocht. La Boca is een wijk van immigranten waar de huisjes allemaal kleuren hebben.
De laatste dag zijn we dan nog eens naar de kathedraal geweest en hebben we nog een beetje rond gedoold in het bos van La Plata op zoek naar de sterrenwacht.
De week ging echt veel te snel voorbij. Vanmorgen zijn ze alweer vertrokken naar Paraguay.
Ik denk wel dat ze het leuk vonden, ik denk dat ze het gevoel hadden in Spanje te zijn. Jah Argentinië is nu eenmaal westers langs de ene kant. Ze hebben zelf een carrefour. Maar langs de andere kant is er ook zeer veel armoede.
dinsdag 6 januari 2009
Al mijn foto's staan op picasa web album http://picasaweb.google.com/RuthinArgentinie/CampamentoEnVeronica#
Zaterdag vertrek ik met mijn familie op reis naar Brazilië, naar Florianopolis.
Tot 26 januari.
Zaterdag vertrek ik met mijn familie op reis naar Brazilië, naar Florianopolis.
Tot 26 januari.
Kerstmis
Op kerstavond kwamen mijn opa en oma hier eten. Best wel raar aangezien het super warm was en we buiten konden eten. Zoals op elke belangrijke gelegenheid hebben we een asado gegeten. Maar omdat het kerstavond was, had mijn gastvader allemaal speciale dingen gekocht, zoals nieren, darmen (dat is hier niet zo speciaal) en de maag van een koe. Gelukkig was er ook nog het gewone vlees. Ik heb alles geproefd, maar vond het niet echt lekker.
Na het eten was het al bijna 24u. En begonnen we af te tellen. Daarna was er in de hele stad vuurwerk. Rond 1u kwamen de vriendin en de vrienden van mijn broer, en omdat het super warm was hebben we rond 3u 's nachts nog gezwommen.
Kerstmis zelf hebben we niet echt gevierd, kerstavond is hier veel belangrijker. Aangezien iedereen hier super lang opblijft, blijven ze ook lang slapen de dag erna. 's Middags hebben we dan voor de verandering asado gegeten en 's avonds opnieuw. Asado is best wel lekker. (maar niet om elke dag te eten)
Nieuwjaar
Op oudejaarsavond kwamen mijn tantes, nonkels en neven en nichten eten bij ons thuis.
Hier is het de gewoonte om oudejaarsavond met de familie te vieren.
Voor de verandering hebben we weer eens een asado gegeten. Maar deze keer had mijn nonkel een varken meegebracht om op te eten. Gelukkig was er weeral het gewone vlees ook.
Na het eten was het weeral bijna 24u. Er was super veel vuurwerk, echt prachtig.
In La Plata is het de traditie om bekende tekenfilm of filmfiguren (=muñecos) na te bouwen en ze dan te verbranden. De hele stad stond dus vol met die figuren. De dag ervoor waren we met mijn neven en nichten al de figuren gaan bekijken. Er zaten er echt hele mooie bij. De mooiste waren het paard van Troye, de 12 apostelen en Toy story.
Na het vuurwerk zijn we dus gaan kijken naar het verbranden van het paard van Troye.
Voor ze het verbranden houden ze een heel spectakel. Er was een prachtig vuurwerk en er kwamen danseressen enzo.
Daarna begonnen ze met het paard te verbranden, het verbranden zelf is in 5 minuten voorbij, het is vooral het spektakel dat vooraf ging dat super mooi is. In de figuren steken ze een soort van bommetjes die ontploffen tijdens het verbranden, waardoor het lijkt dat er in de hele stad zware bombardementen doorgaan.
Daarna ben ik dan nog uitgegaan met mijn vrienden.
Op nieuwjaar kwam weer de hele familie eten, maar het was echt koud buiten. (geen min 5 graden zoals in Belgie, maar toch koud) Voor de verandering hebben we weer asado gegeten.
Enzo zitten de feestdagen er ook al op.
Op 2 januari en ik dan op scoutskamp vertrokken. Een super leuke ervaring.
Jammer dat het maar 4 dagen was. We zijn naar Veronica (een boerendorpje op 2u hiervandaan) geweest. Onze kampplaats lag echt te midden in de velden. En we hadden een super groot zwembad (maar best want als het zo warm is)
De eerste dag hebben we onze tenten opgezet, in het bos een soort kamp gesjord met alles er op en er aan. En 's avonds gekookt in onze werkgroepen. We werden verdeeld in een soort werkgroepen waarin alle leeftijden door elkaar werden gemengd. Ik was de 'leidster' van min groep. Wat best wel grappig was. Ik had er geen idee van hoe je op die manieren moest koken enzo. En als ze een uitleg in het spaans deden verstond ik de helft van de woorden niet omdat ze te maken hadden met de scouts enzo. De eerste avond moesten we puree met zwamworsten maken. (gelukkig niet zo moeilijk) 's Nachts moesten we elk om de beurt het vuur bewaken en de kampplaats bekijken om te zien of alles rustig bleef op de kampplaats.
's Nachts was er een prachtige sterrenhemel.
De 2de dag verloop een beetje anders dan gepland. 's Morgens verliep alles rustig, we speelden een spel daarna moesten we koken per werkgroep en dan begonnen we aan ons spel in de namiddag. We moesten allemaal dingen sjorren, we stonden in het midden van het bos toen we plots naast ons zagen dat ze een vuurtje aan het maken waren (dat dachten we toch) Al snel zagen we dat het geen vuurtje was, maar dat het bos in de brand stond. Ik heb nog nooit zo snel gelopen om water te gaan zoeken en om iedereen te waarschuwen. Ondertussen hadden ze al de brandweer gebeld, maar ja we zitten nu eenmaal in Argentinië en tegen de brandweer hier komt.
We begonnen alles met water te vullen dat we tegenkwamen, het bos was echt kurkdroog dus het vuur verspreide zich super snel. Na 20 minuten kwam eindelijk de brandweer. En die kon gelukkig snel het vuur blussen. De kleinste groep had er gelukkig niet veel van gemerkt.
Wij, de oudste groep waren een beetje geshokeerd omdat we zo dicht bij de brand geweest waren en hoe groot de brand was. Maar ja alles was goed af gelopen dus gingen we naar het zwembad. Plots zagen we een super grote rookwolk boven het bos, er was een 2de brand maar deze keer echt midden in het bos, we konden dus niets doen. Juist op dat moment was er een tweede brand op een andere plaats dicht bij Veronica, er was dus niet direct een brandweer beschikbaar, uiteindelijk hebben ze er dan 2 laten komen van een ander dorpje. Laat ons zeggen dat de hulpverlening in Argentinië niet zo snel verloopt.
's Avonds hadden we normaal kampvuur, maar door de omstandigheden, was het optredens zonder kampvuur.
De laatste dag hebben we dan nog ons spel van de dag ervoor afgewerkt en gezwommen, daarna keerden we terug richting La Plata.
Tot de volgende..
Normaal vertrek ik zaterdag met mijn familie op reis naar Brazilië, jullie zullen dus
Op kerstavond kwamen mijn opa en oma hier eten. Best wel raar aangezien het super warm was en we buiten konden eten. Zoals op elke belangrijke gelegenheid hebben we een asado gegeten. Maar omdat het kerstavond was, had mijn gastvader allemaal speciale dingen gekocht, zoals nieren, darmen (dat is hier niet zo speciaal) en de maag van een koe. Gelukkig was er ook nog het gewone vlees. Ik heb alles geproefd, maar vond het niet echt lekker.
Na het eten was het al bijna 24u. En begonnen we af te tellen. Daarna was er in de hele stad vuurwerk. Rond 1u kwamen de vriendin en de vrienden van mijn broer, en omdat het super warm was hebben we rond 3u 's nachts nog gezwommen.
Kerstmis zelf hebben we niet echt gevierd, kerstavond is hier veel belangrijker. Aangezien iedereen hier super lang opblijft, blijven ze ook lang slapen de dag erna. 's Middags hebben we dan voor de verandering asado gegeten en 's avonds opnieuw. Asado is best wel lekker. (maar niet om elke dag te eten)
Nieuwjaar
Op oudejaarsavond kwamen mijn tantes, nonkels en neven en nichten eten bij ons thuis.
Hier is het de gewoonte om oudejaarsavond met de familie te vieren.
Voor de verandering hebben we weer eens een asado gegeten. Maar deze keer had mijn nonkel een varken meegebracht om op te eten. Gelukkig was er weeral het gewone vlees ook.
Na het eten was het weeral bijna 24u. Er was super veel vuurwerk, echt prachtig.
In La Plata is het de traditie om bekende tekenfilm of filmfiguren (=muñecos) na te bouwen en ze dan te verbranden. De hele stad stond dus vol met die figuren. De dag ervoor waren we met mijn neven en nichten al de figuren gaan bekijken. Er zaten er echt hele mooie bij. De mooiste waren het paard van Troye, de 12 apostelen en Toy story.
Na het vuurwerk zijn we dus gaan kijken naar het verbranden van het paard van Troye.
Voor ze het verbranden houden ze een heel spectakel. Er was een prachtig vuurwerk en er kwamen danseressen enzo.
Daarna begonnen ze met het paard te verbranden, het verbranden zelf is in 5 minuten voorbij, het is vooral het spektakel dat vooraf ging dat super mooi is. In de figuren steken ze een soort van bommetjes die ontploffen tijdens het verbranden, waardoor het lijkt dat er in de hele stad zware bombardementen doorgaan.
Daarna ben ik dan nog uitgegaan met mijn vrienden.
Op nieuwjaar kwam weer de hele familie eten, maar het was echt koud buiten. (geen min 5 graden zoals in Belgie, maar toch koud) Voor de verandering hebben we weer asado gegeten.
Enzo zitten de feestdagen er ook al op.
Op 2 januari en ik dan op scoutskamp vertrokken. Een super leuke ervaring.
Jammer dat het maar 4 dagen was. We zijn naar Veronica (een boerendorpje op 2u hiervandaan) geweest. Onze kampplaats lag echt te midden in de velden. En we hadden een super groot zwembad (maar best want als het zo warm is)
De eerste dag hebben we onze tenten opgezet, in het bos een soort kamp gesjord met alles er op en er aan. En 's avonds gekookt in onze werkgroepen. We werden verdeeld in een soort werkgroepen waarin alle leeftijden door elkaar werden gemengd. Ik was de 'leidster' van min groep. Wat best wel grappig was. Ik had er geen idee van hoe je op die manieren moest koken enzo. En als ze een uitleg in het spaans deden verstond ik de helft van de woorden niet omdat ze te maken hadden met de scouts enzo. De eerste avond moesten we puree met zwamworsten maken. (gelukkig niet zo moeilijk) 's Nachts moesten we elk om de beurt het vuur bewaken en de kampplaats bekijken om te zien of alles rustig bleef op de kampplaats.
's Nachts was er een prachtige sterrenhemel.
De 2de dag verloop een beetje anders dan gepland. 's Morgens verliep alles rustig, we speelden een spel daarna moesten we koken per werkgroep en dan begonnen we aan ons spel in de namiddag. We moesten allemaal dingen sjorren, we stonden in het midden van het bos toen we plots naast ons zagen dat ze een vuurtje aan het maken waren (dat dachten we toch) Al snel zagen we dat het geen vuurtje was, maar dat het bos in de brand stond. Ik heb nog nooit zo snel gelopen om water te gaan zoeken en om iedereen te waarschuwen. Ondertussen hadden ze al de brandweer gebeld, maar ja we zitten nu eenmaal in Argentinië en tegen de brandweer hier komt.
We begonnen alles met water te vullen dat we tegenkwamen, het bos was echt kurkdroog dus het vuur verspreide zich super snel. Na 20 minuten kwam eindelijk de brandweer. En die kon gelukkig snel het vuur blussen. De kleinste groep had er gelukkig niet veel van gemerkt.
Wij, de oudste groep waren een beetje geshokeerd omdat we zo dicht bij de brand geweest waren en hoe groot de brand was. Maar ja alles was goed af gelopen dus gingen we naar het zwembad. Plots zagen we een super grote rookwolk boven het bos, er was een 2de brand maar deze keer echt midden in het bos, we konden dus niets doen. Juist op dat moment was er een tweede brand op een andere plaats dicht bij Veronica, er was dus niet direct een brandweer beschikbaar, uiteindelijk hebben ze er dan 2 laten komen van een ander dorpje. Laat ons zeggen dat de hulpverlening in Argentinië niet zo snel verloopt.
's Avonds hadden we normaal kampvuur, maar door de omstandigheden, was het optredens zonder kampvuur.
De laatste dag hebben we dan nog ons spel van de dag ervoor afgewerkt en gezwommen, daarna keerden we terug richting La Plata.
Tot de volgende..
Normaal vertrek ik zaterdag met mijn familie op reis naar Brazilië, jullie zullen dus
Abonneren op:
Posts (Atom)