dinsdag 23 december 2008

Las cataratas de Iguazu

Ik ben net terug van mijn reis naar de watervallen van Iguazu. Hannelore, een andere meisje van België woont daar en ik ben haar gaan bezoeken. Het was eigenlijk best wel grappig want omdat ik later was toegekomen, had ik haar nog niet gezien. Ik was mij dus op de bus aan het afvragen hoe ik haar zou herkennen. Gelukkig had ze haar Belgische vlag mee gebracht en kon ik haar direct herkennen. Om naar Puerto Iguazu te reizen moest ik zo'n 18 uur op de bus zitten, gelukkig zijn de bussen hier goed en kan je erop slapen. Tijdens de busrit ben ik door vele kleine dorpjes gepaseert en in Misiones is de aarde er rood. Ik denk dat ik nu een beter beeld kan vormen bij de blogverhalen van Ynske. Aangezien de provincie Misiones naast Paraguay ligt hebben ze er ook vele gewoontes van Paraguay, bv de terere. En het is er ook veel warmer. Ik die dacht dat het in La Plata warm was. In Puerto Iguazu was het echt nog dubbel zo warm.
Na een lange busreis heeft Hannelore me Puerto Iguazu getoond. Een klein stadje dat eigenlijk midden in het oerwoud ligt. Dicht bij het stadje licht het drie landen punt, vandaar kan je Paraguay en Brazilië zien. Best wel grappig.
's Avonds zijn we naar de counselor van Hannelore geweest. Haar counselour komt in maart naar La Plata studeren.
Zaterdag was het dan de grote dag, de watervallen dag.
Rond 11u voerde de papa van Hannelore ons er naar toe. Wie in Puerto Iguazu woont moet niet betalen. Wanneer we met de auto wouden paseren en de papa van Hannelore zei dat we in Puerto Iguazu woonden geloofden ze dat natuurlijk niet. Er wonen namelijk bijna geen natuurlijk blonde mensen in Puerto Iguazu en zeker niet met blauwe ogen.
Gelukkig kende de papa van Hannelore iemand die er werkte, en kon hij het regelen dat we gratis binnen mochten. Toen we langs de ingang paseerden met ons ticket waarop stond dat we inwoners van Iguazu ware, vroegen ze het wel nog eens, maar met een simpele 'Sisi', mochten we paseren. Enzo is het ons gelukt om gratis binnnen te raken. Dat is echt leuk aan de Argentijnen, iedereen heeft altijd wel ergens vriendjes om dingen te regelen.
Nu over de watervallen zelf.
Je hebt 3 belangrijke delen. Circuite Inferior (om de watervallen van beneden te zien) en Circuite Superior (om ze van boven te zien) En gargante del diablo (de mond van de duivel).
Eerst zijn we met het treintje naar de gargante del diablo geweest. Daar sta je eignelijk bijna op de watervallen en word je echt helemaal nat. Vandaar kan je ook de mensen zien die aan de Braziliaanse kant van de watervallen staan.
Daarna hebben we zo'n uur gewandeld om de watervallen van beneden te zien. Onderweg kwamen we super veel kleine watervallen tegen, allemaal hadden ze een andere naam.
Onderweg kom je ook veel dieren tegen, zeer veel vlinders, grote spinnen, Tucan int spaans (geen idee van de naam in het nederlands) en zeer veel coati's (neusberen). Jammer genoeg hebben we geen apen gezien, en ook geen slangen. Misschien maar best dat we geen slangen gezien hebben.
Helemaal beneden kan je met een bootje naar Isla San Martin gaan. Isla San martin is een eiland tussen de watervallen. En daar kan je ook zwemmen. Helaas hadden we ons badpak vergeten en konden we dus niet zwemmen, een tip dus voor wie de watervallen wil bezoeken, doe een iets mee om te zwemmen.
Om te lunchen hebben we het lekkerste belgde Argentijnse broodje gegeten. Normaal gezien kennen ze dat hier niet belegde broodjes, maar in de restaurantjes bij de watervallen blijkbaar wel.
Toen we terug naar boven aan het wandelen waren, kreeg ik plots telefoon.
Het was Delphine, een super goeie vriendin van België. Ze was in Paraguay om haar gastbroer van vorig jaar te bezoeken en ging samen met haar familie en de familie van haar gastbroer naar de watervallen gaan aan Brzailiaanse kant. Ze waren net aangekomen in hun appartement en hadden nog eventjes tijd, ze gingen eventjes naar Argentinie komen. Helaas zijn de grensovergangen vrij streng en moesten ze het broertje en de moeder van hun gastbroer achterlaten aan de grens. Ze hadden dus niet zoveel tijd. Het was best wel leuk om hen terug te zien. Al had ik super veel willen vertellen en nog super veel meer willen vragen. Toch heb ik nu mijn vriendin en haar familie van Belgie gezien. En hebben zij een beetje van Argentinië gezien.
Ze hebben mij en Hannelore naar huis gevoerd. En daarna moesten ze al terug weg.
Nu lijkt het net een droom dat ik heb gezien heb, gelukkig is Hannelore getuige en hebben ze foto's getrokken.
Daarna was het een afscheidetentje van de school van de broer van Hannelore en ik mocht meegaan. De ouders van Hannelore zijn echt super vriendelijk.
Het was een typisch Argentijns feest. Met af en toe brazilaanse muziek, aangezien Puerto Iguazu op de grens met Brazilië ligt.
De zondag hebben we dan gaan zwemmen. En erna een asado gegeten.
De maandag was het al tijd om naar huis te gaan.
Doordat ik bij Hannelore heb gelogeerd, heb ik de cultuur van het noorden gezien en die is echt super anders dan die van La Plata.
Pretige feestdagen voor iedereen..
FELIZ NAVIDAD.
Ik hoop dat het morgen een beetje beter weer zal worden, vandaag is het bewolkt.
Ik zou graag eens een super warme kerst meemaken..

Vele groetjes

donderdag 11 december 2008

Het is al weer een tijdje geleden dat ik nog eens iets van mij heb laten horen.
Ondertussen heb ik al zo'n 3 weken vakantie. En mijn dagen zien er elke dag een beetje het zelfde uit (niet dat ik mij verveel ofzo) Voirge week was het een beetje anders.
Vorige week is Jade voor 7 dagen naar hier gekomen. Jade woont in Ushuaia, wat hier 'vrij ver' (zo'n 3000 km) vandaan is. Het was echt leuk om een Belgische vriendin terug te zien. Ik heb geprobeerd om Jade mijn stad en mijn vrienden een beetje te leren kennen.
Jade was met haar gastvader naar hier gekomen om naar een concert te komen, dat vorige week dinsdag doorging. Heelaas regende het, jah hier kan het ook eens slecht weer zijn, en werd het concert uitgesteld. Gelukkig kon ze hierdoor een beetje langer blijven.
Zondag mochten we gaan eten bij vrienden van mijn ouders die een quinta hebben, een quinta is een soort mini- huisje met een zwembad er bij aan de rand van de stad. De rand van de stad is veel meer latijns-amerikaans dan het hier is. Jade heeft me doen inzien dat het hier veel Latijns-Amerikaanser is dan ik dacht. Ushuaia is dan misschien helemaal het tegenovergestelde, maar toch. In die quinta hebben we dan met vrienden van mijn ouders choripan gegeten.
Daarna zijn we samen met mijn papa en broer naar de voetbal geweest. Mijn ploeg (Gimnasia) speelde tegen boca (een van de beste ploegen van Argentinië) In Belgie ben ik nog nooit naar de voetbal geweest, het was dus best wel leuk om eens naar de voetbaal te gaan kijken.
Het enige probleem hier, is dat het echt super warm is in het stadium.
De voetbalmatch is met gelijkstand geëindigd, wat best welgoed was voor gimnasia.
Ten slotte zijn we dan teruggekeerd naar de quinta en hebben we Truco gespeeld, een typisch Argentijns spel.
Op 8 december was het een feestdag, op die feestdag moest iedereen de kesrtboom klaarzetten.
Echt grappig, een kerstboom opzetten bij 30 graden.
In de straten begint er ook veel kerstversiering te hangen. Best wel raar, ik kan echt niet geloven dat het binnen 2 weken kerstmis is.

Voor de rest van de week hebben we niet zo veel speciaal gedaan, zijn we een paar keer naar het centrum geweest, is Jade meegeweest nr de guias, zijn we naar een concert gegaan met de gastvader van Jade, Belgisch eten gekookt,..
Gisteren is ze dan teruggekeerd naar Buenos Aires om vandaag met het vliegtuig naar Ushuaia te gaan.

Tot later.