Het is zover.. Het moment van afscheid nemen van La Plata is aangekomen..
Morgen vertrek ik naar een kamp van AFS in Buenos Aires en vrijdag avond keer ik dan terug naar mijn huisje in België. Deze namiddag zijn mijn vrienden gekomen om afscheid te nemen..
Het was best plezant. Mijn vrienden hebben mij echt supe rveel cadeau gedaan..
Diegene die mij het meeste cadeau hebben gedaan waren mijn vrienden van de guias. Zaterdag had ik de laatste keer guias en daarom was er een afscheidsfeestje voor mij.
Elke afdeling had iets voor mij geknutseld, mijn groep een boekje met foto's en de leiding een video.. Echt super mooi. ZOndag was het vaderdag en aten we voor de laatste keer asado. Daarna gingen we naar Tierra Santa.. Tierra Santa is een park waar ze Jeruzalem hebben nagemaakt en je kan er vanalles bezoeken..
Echt prachtig..
Mijn jaartje zit erop. het was een fantastisch jaar. La Plata is een prachtige stad. Ik heb 2 pracht van families gehad, ik ben naar de scouts gewest (wat mijn beste ervaring was in La Plata). de volleybal en natuurlijk ben ik ook nog eens nr school gegaan.. Ik heb super veel mensen leren kennen die allemaal even lief en vriendelijk zijn.
Ik wens iedereen die volgend jaar voor een jaartje vertrekt (en toevallig mijn blog leest) veel succes.. Maak er het beste van..
Bedankt voor het volgen van blog en de steun vanuit België..
Voor de Argentijnen die mijn blog lezen: TE QUIRO MUCHO Y MUCHAS GRACIAS POR TODO..
Un beso
en tot in Belgie..
xx
dinsdag 23 juni 2009
donderdag 28 mei 2009
Mi cumple
Zaterdag was het zo ver, eindelijk werd ik 19, en zoals bij elke argentijnse verjaardag hoorde er ook bij de mijne een feestje. De vrijdag begon ik met taarten te bakken, ik had mijn vrienden uitgenodigd om bij mij thuis iets te komen eten. Ik had er geen idee van hoeveel taarten ik moest bakken, ik had er dan ook veel te veel gebakken. En dan hadden mijn nichten en Sofie (van Duitsland) mij nog een extra taart cadeau gedaan.. Eten genoeg dus. De zaterdag was ik al vroeg wakker om taarten te bakken, en al snel belden mijn mama en papa om mij een gelukkige verjaardag te wensen, en vanaf dat moment heb ik de hele voormiddag belgische telefoontjes gehad van mijn vrienden. Echt leuk om België ng eens te horen. Ik zag mijn gastfamilie wel al raar kijken want ze begrepen natuurlijk niets van al mijn gsprekken.
Dit zal een van mijn laatste berichtjes worden, aangezien ik binnen een maandje al terug in België ben. Ik ben langs de ene kant wel blij dat ik iedereen terug ga zien, maar ik zie er zeer hard tegen op om alles hier achter te laten, alles waar ik een jaar lang aan gewerkt heb.
Dit zal een van mijn laatste berichtjes worden, aangezien ik binnen een maandje al terug in België ben. Ik ben langs de ene kant wel blij dat ik iedereen terug ga zien, maar ik zie er zeer hard tegen op om alles hier achter te laten, alles waar ik een jaar lang aan gewerkt heb.
woensdag 29 april 2009
April
Ondertussen is er weer al bijna een maandje voorbij en er is weer al vanalles gebeurd. Het school leven begint weeral goed op gang te komen, en de hobby's natuurlijk ook. De school wordt gelukkig af en toe eens onderbroken door een staking of een feestdag. En als we dan school hebben, is er elke dag wel eens een leerkracht afwezig waardoor we een uurtje vrij hebben. De lessen zelf vind ik veel leuker dan vorig jaar, ik kom goed overeen met mijn klas en zit dit jaar in naturales (wetenschappen), in de lessen doen we niet echt veel. We drinken Mate en eten koekjes, en voeren veel klasgesprekken. Gisteren hebben we ons klaslokaal versierd omdat we nu laatste jaars zijn en dat hoort dan ook bij, vanaf nu hebben we dus een personlijk versierd klaslokaal, waardoor het nog gezelliger wordt. De maandag en de vrijdag ga ik na school naar de volleybal, ze hebben onze groep verdeeld in 2 groepen (gelukkig maar, want we waren met een stuk of 30), plus 18 en plus 21.Ik zit in plus 21 met mijn groep van vorig jaar. We zijn vorige week pizza gaan eten met heel mijn groep, tof om eens iets met hen te doen buiten de volleybal, ze zijn echt goeie vriendinnen geworden.
Een stuk of 2 weken geleden ben ik samen met mijn nicht het kinderziekenhuis gaan bezoeken, het is een van de beste ziekenhuizen van Argentinie waar er ook hart- en niertransplantaties worden uitgevoerd. Ik en mijn nicht gaan er vrijwilligerswerk doen. We kregen een rondleiding in het zieknhuis, het is er echt super groot, het was best wel schokkend om al die zieke kindjes te zien. Er liggen kindjes met aids, longproblemen, hondenbeten.. We bezochten ook een meisje van 3 jaar die nog nooit buiten het ziekenhuis was geweest, ze was enkel tot aan de uitgang van het ziekenhuis geweest. Het kindje was zeer ziek, de dokters dachten dat ze nooit haar eerste verjaardag zou kunnen vieren, en nu is ze veel beter. Ik hoop dat ze ooit het ziekenhuis kan verlaten.
Mijn andere vrije tijd hou ik bezig met zwemmen, en natuurlijk de guias (scouts). Op 3 april zijn de activiteiten terug begonnen. Ik heb ondertussen al weer een weekend meegemaakt. Het was een weekend voor de groep van de ouders. Wij hebben hier ook een groep voor de ouders. Die ouders maken dan de vieruurtjes en zo.. En wij moesten meegaan op dit weekend om voor hun kinderen te zorgen. We maakten piza en brood op de parilla (bbq) en we maakten spelletjes voor de kinderen. En we lachend af en toe eens goed met de ouders die een tent moesten op zetten of een spelletje moesten spelen met veel lopen.
Gisteren heb ik nog eens afgesproken met Sofie, Sofie is een meisje van Duitsland dat in februari is toegekomen. Ze woont redelijk ver van mij.. Ze kan echt al goed spaans. Vanaf nu gaan we samen gaan dansen de vrijdag en de woensdag.
Gisterenavond was het dan het verjaardagsfeest van mijn tante en nonkel, een tweeling. Het feest ging door in de pizzeria. Het was weeral een zeer groot feest en zoals de Argentijnse gewoonte met super veel eten..
Jah dat is zo'n beetje wat ik de afgelopen weken allemaal gedaan heb.. Nu nog genieten van mijn laatste 2 maandjes Argentinië. Tot binnen 2 maandjes..
Een stuk of 2 weken geleden ben ik samen met mijn nicht het kinderziekenhuis gaan bezoeken, het is een van de beste ziekenhuizen van Argentinie waar er ook hart- en niertransplantaties worden uitgevoerd. Ik en mijn nicht gaan er vrijwilligerswerk doen. We kregen een rondleiding in het zieknhuis, het is er echt super groot, het was best wel schokkend om al die zieke kindjes te zien. Er liggen kindjes met aids, longproblemen, hondenbeten.. We bezochten ook een meisje van 3 jaar die nog nooit buiten het ziekenhuis was geweest, ze was enkel tot aan de uitgang van het ziekenhuis geweest. Het kindje was zeer ziek, de dokters dachten dat ze nooit haar eerste verjaardag zou kunnen vieren, en nu is ze veel beter. Ik hoop dat ze ooit het ziekenhuis kan verlaten.
Mijn andere vrije tijd hou ik bezig met zwemmen, en natuurlijk de guias (scouts). Op 3 april zijn de activiteiten terug begonnen. Ik heb ondertussen al weer een weekend meegemaakt. Het was een weekend voor de groep van de ouders. Wij hebben hier ook een groep voor de ouders. Die ouders maken dan de vieruurtjes en zo.. En wij moesten meegaan op dit weekend om voor hun kinderen te zorgen. We maakten piza en brood op de parilla (bbq) en we maakten spelletjes voor de kinderen. En we lachend af en toe eens goed met de ouders die een tent moesten op zetten of een spelletje moesten spelen met veel lopen.
Gisteren heb ik nog eens afgesproken met Sofie, Sofie is een meisje van Duitsland dat in februari is toegekomen. Ze woont redelijk ver van mij.. Ze kan echt al goed spaans. Vanaf nu gaan we samen gaan dansen de vrijdag en de woensdag.
Gisterenavond was het dan het verjaardagsfeest van mijn tante en nonkel, een tweeling. Het feest ging door in de pizzeria. Het was weeral een zeer groot feest en zoals de Argentijnse gewoonte met super veel eten..
Jah dat is zo'n beetje wat ik de afgelopen weken allemaal gedaan heb.. Nu nog genieten van mijn laatste 2 maandjes Argentinië. Tot binnen 2 maandjes..
dinsdag 14 april 2009
Semana Santa
Vorige week donderdag en vrijdag hadden we geen school omdat het paasvakantie was.
We zouden normaal gezien met de hele familie naar Quiroga gaan, een boerendorpje in de Provincie Buenos Aires waar mijn opa en oma wonen. Mijn oudste broer, Ramiro, zou met zijn vrienden gaan vissen in Quiroga. Ramiro zou met de kleine auto gaan en wij in de camionette. Ramiro wou al vroeg vertrekken de donderdag morgen, wij zouden rond 10u vertrekken. Mijn gastouders zeiden tegen Ramiro dat het beter was om allemaal samen te rijden, maar ja Ramiro wil nu eenmaal zijn eigen zinnetje altijd doordrijven en vertrok dus om 5u smorgens. Om de kleine auto uit de garage te rijden, moet je eerst de camionette uit rijden en dan de andere auto, Ramiro reed dus voor hij vertrok eerst de camionette uit en daarna de kleine auto en vertrok richting Quiroga. Toen wij wouden vertrekken, konden we de sleutels van de camionette nergens vinden en na een tijdje ontdekten we dat Ramiro ze had meegenomen. Jah Toen we Ramiro belden zat die natuurlijk al bijna in Quiroga en had het niet echt zin dat hij nog zou terugkeren. Ik en mijn zusjes konden mee met mijn tante in de auto, maar mijn ouders en mijn andere broer moesten thuisblijven. Het reisje verliep dus anders dan gepland. Na een lange autorit kwamen we aan in Quiroga, het is er echt super klein en er valt niets te beleven. Het is een dorpje in de midden van de velden. Toen we er toe kwamen, had mijn oma al vanalles voor ons gekookt. Zou wou dat ik al haar artisanale recepten proefde. Ze had alfajores, pastelitos,.. gemaakt, allemaal overheerlijk. De eerste dag hebben we niet zoveel gedaan, ik en mijn zusjes verkenden het dorpje met de fiets (zalig om nog eens te kunnen fietsen), voor de rest van de namiddag dronken we Mate aan de straatkant. Dat is leuk in zo'n klein dorpje, iedereen zit op straat Mate te drinken en praat met iedereen die voorbij komt. In de late namiddag mochten we achterop op de Quad van mijn opa. De dag erna gingen we naar de boerderij van de broer van mijn opa. Die heeft in een grote boerderij een beetje buiten het dorp. De zaterdag maakten we dan paaseitjes, leerde mijn oma mij om dulce de leche te maken en voor de rest reden we nog wat toertjes met de fiets in het dorp. 's Avonds was het dan Folklore feest ten voordele van het ziekenhuis, er kwamen allemaal plaatselijke bands optreden en er kwam een groep van Salta optreden. Het was mooi om te zien. De zondag was het dan Pasen. Heelaas konden we niet zo lang blijven, aangezien we nog naar La PLata moesten terugkeren. We bleven eten bij mijn oma en daarna keerden we huiswaarts.
Het was echt leuk om het dorpje t eleren kennen, ik denk wel dat ik het er niet veel langer dan een week zou volhouden om te wonen. Van 14u-18u is er niemand op straat, dan slaapt iedereen de siesta. En voor de rest is er niets van hobby's te doen.
Gisteren en vandaag ben ik dan terug naar school geweest, deze week is een korte week, morgen en donderdag is er staking. Voor de rest ben ik opnieuw begonnen met scouts, volleybal en zwemmen. Nu ben ik aan het zoeken om vrijwilligers werk te doen, normaal gezien ga ik dat doen in het kinderziekenhuis..
We zouden normaal gezien met de hele familie naar Quiroga gaan, een boerendorpje in de Provincie Buenos Aires waar mijn opa en oma wonen. Mijn oudste broer, Ramiro, zou met zijn vrienden gaan vissen in Quiroga. Ramiro zou met de kleine auto gaan en wij in de camionette. Ramiro wou al vroeg vertrekken de donderdag morgen, wij zouden rond 10u vertrekken. Mijn gastouders zeiden tegen Ramiro dat het beter was om allemaal samen te rijden, maar ja Ramiro wil nu eenmaal zijn eigen zinnetje altijd doordrijven en vertrok dus om 5u smorgens. Om de kleine auto uit de garage te rijden, moet je eerst de camionette uit rijden en dan de andere auto, Ramiro reed dus voor hij vertrok eerst de camionette uit en daarna de kleine auto en vertrok richting Quiroga. Toen wij wouden vertrekken, konden we de sleutels van de camionette nergens vinden en na een tijdje ontdekten we dat Ramiro ze had meegenomen. Jah Toen we Ramiro belden zat die natuurlijk al bijna in Quiroga en had het niet echt zin dat hij nog zou terugkeren. Ik en mijn zusjes konden mee met mijn tante in de auto, maar mijn ouders en mijn andere broer moesten thuisblijven. Het reisje verliep dus anders dan gepland. Na een lange autorit kwamen we aan in Quiroga, het is er echt super klein en er valt niets te beleven. Het is een dorpje in de midden van de velden. Toen we er toe kwamen, had mijn oma al vanalles voor ons gekookt. Zou wou dat ik al haar artisanale recepten proefde. Ze had alfajores, pastelitos,.. gemaakt, allemaal overheerlijk. De eerste dag hebben we niet zoveel gedaan, ik en mijn zusjes verkenden het dorpje met de fiets (zalig om nog eens te kunnen fietsen), voor de rest van de namiddag dronken we Mate aan de straatkant. Dat is leuk in zo'n klein dorpje, iedereen zit op straat Mate te drinken en praat met iedereen die voorbij komt. In de late namiddag mochten we achterop op de Quad van mijn opa. De dag erna gingen we naar de boerderij van de broer van mijn opa. Die heeft in een grote boerderij een beetje buiten het dorp. De zaterdag maakten we dan paaseitjes, leerde mijn oma mij om dulce de leche te maken en voor de rest reden we nog wat toertjes met de fiets in het dorp. 's Avonds was het dan Folklore feest ten voordele van het ziekenhuis, er kwamen allemaal plaatselijke bands optreden en er kwam een groep van Salta optreden. Het was mooi om te zien. De zondag was het dan Pasen. Heelaas konden we niet zo lang blijven, aangezien we nog naar La PLata moesten terugkeren. We bleven eten bij mijn oma en daarna keerden we huiswaarts.
Het was echt leuk om het dorpje t eleren kennen, ik denk wel dat ik het er niet veel langer dan een week zou volhouden om te wonen. Van 14u-18u is er niemand op straat, dan slaapt iedereen de siesta. En voor de rest is er niets van hobby's te doen.
Gisteren en vandaag ben ik dan terug naar school geweest, deze week is een korte week, morgen en donderdag is er staking. Voor de rest ben ik opnieuw begonnen met scouts, volleybal en zwemmen. Nu ben ik aan het zoeken om vrijwilligers werk te doen, normaal gezien ga ik dat doen in het kinderziekenhuis..
zondag 15 maart 2009
Bij Jade op Bezoek
Op zaterdag 28 februari vertrok ik naar Ushuaia. Mijn ouders gingen net dit weekend naar de zee gaan, en vertrokken al de vrijdag. Ik ging dus samen met Rocio, de vriendin van mijn broer een nachtje bij mijn tante slapen. En mijn tante zou mij dan de dag erna naar de luchthaven brengen.
Het was zeer plezant bij mijn tante thuis. Rond 23u vertrokken we dan naar de pizeria. Mijn andere tantes en nonkels hebben een pizeria. Daar gingen we dus gaan eten. Mijn nicht , Agostina was daar ook. Het was echt gezellig. De volgende morgen was het vroeg opstaan om te vertrekken naar de luchthaven. Ik ben met het vliegtuig naar Ushuaia geweest omdat Ushuaia 'vrij' ver is. Het is zo'n 3000 km van hier. Op het vliegtuig zat het vol van de toeristen. Dan merkte ik echt het verschil tussen mij en de echte toeristen. In Ushuaia stond Jade mij op te wachten, super leuk om haar terug te zien. (andere belgse AFSers zie ik hier nu eenmaal niet zo veel) De zaterdag namiddag gingen we dan eventjes naar het centrum, Ushuaia is echt klein, wel mooi. Je ziet wel dat het het einde van de wereld is.
Veel wolken, veel regen,.. 's Avonds was het een verjaardagsfeestje van een nichtje van Jade.
Jah verjaardagsfeestje, het was een beetje overdreven. Het was een asado voor een meisje die één jaar was geworden. Het leek wel een beetje op een trouwfeest. Ik begrijp dat toch niet zo goed dat de mensen zo'n groot feest organiseren als ze al krap bij kas zitten. Jah dat is nu eenmaal de Argentijnse mentaliteit denk ik, niet willen onderdoen voor de rest.
De zondag zijn we dan op uitstap geweest met de familie van Jade. We zijn Tolhuin gaan bezoeken, een klein boerendorpje op 1 uurtje rijden van Ushuaia.
De rit naar Tolhuin was echt super mooi. Onderweg zijn we gestopt om een korte wandeling te doen. En tijdens onze wandeling sneeuwde het, echt zot, sneeuw in de zomer.. Ik wil mij niet voorstellen hoe koud het er in de winter is. In Tolhuin zijn we empanadas gaan eten in een super lekkere bakkerij. Daarna keerden we terug richting Ushuaia. Op de terugweg gingen we naar Estancia Harberton. Een Estancia is een soort van Boerderij, de meeste rond Ushuaia zijn al gesloten, maar Harberton is dus nog open als toeristische attractie.
Maandag was de topdag. Dan ging ik op een boottocht op het beagle-kanaal.
We waren nog maar net vertrokken of iedereen kwam al op het dek staan en was naar iets aan het kijken, ik verstond het niet zo goed. PLots hoorde ik iedereen roepen: 'Una Ballena..' , er was dus een walvis. Normaal gezien zitten die er nooit. Maar deze was dus verdwaald geraakt en raakte niet meer terug naar de oceaan. Ik heb dus een walvis gezien.. Jade zei tegen mij dat zij speciaal 2000 km was gereden om walvissen te zien en dat ik één keer op bezoek kwam en een walvis zag. Jah geluk hebben.. De rest van de boottocht verliep normaal. We passeerden eerst de meest zuidelijke vuurtoren vanm de wereld, daarna eilanden met vogels en zeeleeuwen.
En tenslotte het eiland met de Pinguins. Super mooi allemaal.
Na de boottocht heb ik het museum van de gevangenis in Ushuaia bezocht. Ushuaia is eigenlijk ontstaan rond een gevangenis.
De dinsdag gingen ik en Jade een wandeling doen dicht bij Playa larga. Van daaruit kan je wandelen tot aan Estancia Tunel. Estancia Tunel is gesloten voor het publiek. Gedurende de hele wandeling hadden we mooi uitzicht op het Beagle Canal. Na de wandeling hebben ik en Jade vogelnestjes gekookt voor de familie van Jade. Ze vonden het super lekker. Ons dessert was rijsttaart, deze was misschien net iets minder gelukt, maar toch vonden ze de taart lekker.
Mijn laatste dag in het Ushuaia gingen we met de papa van Jade naar het Nationale park. Florence en Vera gingen ook mee. Florence is van Zwitserland en is ook met AFS in Ushuaia, Vera is van Finland en is met WFU in Ushuaia. Na het bezoek aan het Park Nacional gingen we naar Tante Sara om een lekker stukje taart te eten.
Zo zat mijn weekje Ushuaia ervrij snel op. Na mijn weekje Ushuaia ben ik op bezoek geweest in Rio Gallegos bij vrienden van mijn ouders. Het was een echt vriendelijke familie. In Rio Gallegos is niet zoveel te doen. De familie heeft mij wel Cordero Patagonico laten proeven, varken van Patagonië. Echt super lekker. Mijn laatste dag bij die familie heb ik dan kennis gemaakt met Emily van de VS. Een meisje van de VS die daar net was toegekomen.
Best wel raar dat die niets van spaans kon enzo. Dan zie je echt dat je in 6 maand super veel geleerd hebt.
Enzo was het alweer tijd omn naar huis te gaan.
Dat was mijn laatste reisje.
Nu nog genieten van La PLata.
Morgen begin ik terug met school. Dan zal alles wel terug zijn normale gangetje gaan..
Tot de volgende..
Het was zeer plezant bij mijn tante thuis. Rond 23u vertrokken we dan naar de pizeria. Mijn andere tantes en nonkels hebben een pizeria. Daar gingen we dus gaan eten. Mijn nicht , Agostina was daar ook. Het was echt gezellig. De volgende morgen was het vroeg opstaan om te vertrekken naar de luchthaven. Ik ben met het vliegtuig naar Ushuaia geweest omdat Ushuaia 'vrij' ver is. Het is zo'n 3000 km van hier. Op het vliegtuig zat het vol van de toeristen. Dan merkte ik echt het verschil tussen mij en de echte toeristen. In Ushuaia stond Jade mij op te wachten, super leuk om haar terug te zien. (andere belgse AFSers zie ik hier nu eenmaal niet zo veel) De zaterdag namiddag gingen we dan eventjes naar het centrum, Ushuaia is echt klein, wel mooi. Je ziet wel dat het het einde van de wereld is.
Veel wolken, veel regen,.. 's Avonds was het een verjaardagsfeestje van een nichtje van Jade.
Jah verjaardagsfeestje, het was een beetje overdreven. Het was een asado voor een meisje die één jaar was geworden. Het leek wel een beetje op een trouwfeest. Ik begrijp dat toch niet zo goed dat de mensen zo'n groot feest organiseren als ze al krap bij kas zitten. Jah dat is nu eenmaal de Argentijnse mentaliteit denk ik, niet willen onderdoen voor de rest.
De zondag zijn we dan op uitstap geweest met de familie van Jade. We zijn Tolhuin gaan bezoeken, een klein boerendorpje op 1 uurtje rijden van Ushuaia.
De rit naar Tolhuin was echt super mooi. Onderweg zijn we gestopt om een korte wandeling te doen. En tijdens onze wandeling sneeuwde het, echt zot, sneeuw in de zomer.. Ik wil mij niet voorstellen hoe koud het er in de winter is. In Tolhuin zijn we empanadas gaan eten in een super lekkere bakkerij. Daarna keerden we terug richting Ushuaia. Op de terugweg gingen we naar Estancia Harberton. Een Estancia is een soort van Boerderij, de meeste rond Ushuaia zijn al gesloten, maar Harberton is dus nog open als toeristische attractie.
Maandag was de topdag. Dan ging ik op een boottocht op het beagle-kanaal.
We waren nog maar net vertrokken of iedereen kwam al op het dek staan en was naar iets aan het kijken, ik verstond het niet zo goed. PLots hoorde ik iedereen roepen: 'Una Ballena..' , er was dus een walvis. Normaal gezien zitten die er nooit. Maar deze was dus verdwaald geraakt en raakte niet meer terug naar de oceaan. Ik heb dus een walvis gezien.. Jade zei tegen mij dat zij speciaal 2000 km was gereden om walvissen te zien en dat ik één keer op bezoek kwam en een walvis zag. Jah geluk hebben.. De rest van de boottocht verliep normaal. We passeerden eerst de meest zuidelijke vuurtoren vanm de wereld, daarna eilanden met vogels en zeeleeuwen.
En tenslotte het eiland met de Pinguins. Super mooi allemaal.
Na de boottocht heb ik het museum van de gevangenis in Ushuaia bezocht. Ushuaia is eigenlijk ontstaan rond een gevangenis.
De dinsdag gingen ik en Jade een wandeling doen dicht bij Playa larga. Van daaruit kan je wandelen tot aan Estancia Tunel. Estancia Tunel is gesloten voor het publiek. Gedurende de hele wandeling hadden we mooi uitzicht op het Beagle Canal. Na de wandeling hebben ik en Jade vogelnestjes gekookt voor de familie van Jade. Ze vonden het super lekker. Ons dessert was rijsttaart, deze was misschien net iets minder gelukt, maar toch vonden ze de taart lekker.
Mijn laatste dag in het Ushuaia gingen we met de papa van Jade naar het Nationale park. Florence en Vera gingen ook mee. Florence is van Zwitserland en is ook met AFS in Ushuaia, Vera is van Finland en is met WFU in Ushuaia. Na het bezoek aan het Park Nacional gingen we naar Tante Sara om een lekker stukje taart te eten.
Zo zat mijn weekje Ushuaia ervrij snel op. Na mijn weekje Ushuaia ben ik op bezoek geweest in Rio Gallegos bij vrienden van mijn ouders. Het was een echt vriendelijke familie. In Rio Gallegos is niet zoveel te doen. De familie heeft mij wel Cordero Patagonico laten proeven, varken van Patagonië. Echt super lekker. Mijn laatste dag bij die familie heb ik dan kennis gemaakt met Emily van de VS. Een meisje van de VS die daar net was toegekomen.
Best wel raar dat die niets van spaans kon enzo. Dan zie je echt dat je in 6 maand super veel geleerd hebt.
Enzo was het alweer tijd omn naar huis te gaan.
Dat was mijn laatste reisje.
Nu nog genieten van La PLata.
Morgen begin ik terug met school. Dan zal alles wel terug zijn normale gangetje gaan..
Tot de volgende..
Abonneren op:
Posts (Atom)